Onderstaande stukje heb ik op truggy.nl gezet…niet zo’n zin om een aangepast verhaal te maken 😉
Zo, pfff ik begin weer een beetje te leven…het was een vermoeiend maar zeer geslaagd weekend, nu even de tijd om een stukje te typen…
Toen 3 februari de agenda bekend werd gemaakt zag ik dat er 2 wedstrijden nog niet ingevuld waren en toen ben ik gaan overleggen met de crew van RCCZ of zij er iets in zagen om een truggycup wedstrijd te organiseren. Achter de schermen had ik eerst gevraagd of Jaap voor een telsysteem kon zorgen en dat was geen probleem, ook de anderen van RCCZ zagen er wel wat in dus naar Hans gemaild en die vond het een leuk plan.
Maar ja, toen begon het… de gemeente, daar waren we al zo vaak en lang mee bezig geweest maar het is altijd lastig om de juiste persoon of personen te vinden en dan moeten die ook nog hun best voor je willen doen. Uiteindelijk besloten om te proberen direct in contact te komen met de wethoudster van sport, die hadden we al vaker geprobeerd te bereiken maar verder dan de secretaresse kom je meestal niet. Dus toen dacht ik, laten we het eens anders aanpakken we sturen een twitter bericht. Tot mijn verbazing had ik binnen een dag een reactie terug en mocht ik een plan uitschrijven met budget en alles erbij. Via de wethoudster is dit plan neergelegd bij de juridische afdeling die over evenementen gaat en zij namen weer contact met mij op….
Het oorspronkelijke plan was om de wedstrijd op het Noord-Aa strand te houden, maar dat was geen goed plan. Eind mei al teveel recreanten, en later bleek ook nog eens dat er op zaterdag 26 mei op het Noord-Aa een beach volleybal toernooi was. Het alternatief had ik al in mijn hoofd maar tot mijn grote verbazing stelde de gemeente zelf voor om de wedstrijd op het voormalig DSO terrein te houden. Dus toen moest ik eerst weer contact zoeken met de beheerder van dat terrein. Plan aangepast, doorgestuurd naar de beheerde en weer afwachten. Na 3 weken zelf nog contact opgenomen en toen zei de beheerder dat het wel goed was…? Pfff, hobbel 1 genomen het terrein was gekozen. Dus direct dezelfde dag een evenementenvergunning aangevraagd want dat moet 10 weken voor aanvang van het evenement en de tijd ging dringen. Uiteindelijk nog wat heen en weer bellen, vragen stellen extra informatie verschaffen en pas op 10 april wisten wij zeker dat het door ging.
Toen moesten wij alle spullen en materialen nog gaan regelen…en toen kregen we ook een paar tegenslagen te verduren. Op de site stond de datum verkeerd dus minder inschrijvingen. Sowieso viel het een beetje tegen met inschrijvingen dat was dit jaar bij de eerste 2 wedstrijden eigenlijk ook het geval. Maar met 25 rijders zouden wij het evenement helemaal niet rendabel krijgen, dus na overleg met de organisatie besloten een starters groep aan de wedstrijd toe te voegen in de hoop dat we hiermee wat meer inkomsten binnen zouden krijgen om de wedstrijd rendabel te krijgen. En eerlijk gezegd, dat was best dikke stress…
Uiteindelijk na veel telefoontjes, verzoeken om assistentie en ook mensen die ons geheel belangeloos wilden helpen hebben we het toch voor elkaar gekregen om spullen gratis of tegen geringe vergoedingen te regelen.
En toen was het weekend daar, donderdag met de terreinbeheerder de hoek gekozen waar wij gingen rijden, vrijdag werden de dranghekken en toilet gebracht.Vrijdagavond zijn wij bij Meubelfabriek Zaal de schansen in elkaar gaan zetten. Zaterdag hebben wij het gras gemaaid en de dranghekken en het toilet op zijn plek gezet. En zondagochtend om 8.00 verzamelen bij de opslag om alle spullen in de 2 aanhangers te laden en heen en weer te gaan rijden. Volgens mij waren het uiteindelijk 6 aanhangers met spullen, en Tony was samen met Mike op het veld onderhand al een stuk op weg met de baan neerleggen. Krap om 13.00 waren we zo goed als klaar met de baan maar we hadden geen tijd meer voor wat test rondjes, dus maar de vuurproef iedereen meteen de baan op. Ter plaatse waren de schansen al uit elkaar geweest en aangepast aangezien de rand te hoog was, maar op een gegeven moment stonden de grote schansen ook gammel. Dus na was reparaties aan de schans kon en weer verder getraind worden.
O ja en de gemeente 13.05 stonden ze met 2 man sterk op het veld om een geluidmeting te doen, op 5 meter hoogte bij de Silverdome mocht er niet meer dan 50 dB zijn…nou we gingen het zien. Verder uitgebreid uitgelegd hoe zo’n auto werkt, hoe het zit met tanken en toegelicht dat iedereen zuinig is op zijn (dure) brandstof. Daarnaast verteld dat er op de trainingsdag geen pitstops worden gemaakt, alleen op de wedstrijddag. Maar goed toen gingen ze geluid meten, lang tijd zag ik ze staan bij het hek en toen kwamen ze weer terug wandelen, met goed nieuws…bij het hek van het veld hadden ze slechts 54 dB gemeten dus het was niet eens nodig om bij Silverdome te meten, opluchting dus. We moesten wel nog even een zeil op de grond van de pits leggen, maar dat zouden we ’s avonds doen.
In de avonduren eerst even gegeten en vanaf 20.00 tot iets van 22.30 zijn Tony en ik nog bezig geweest met de baan netjes leggen,bochten iets ruimer of juist iets scherper maken en buizen beter vast leggen. Pionnen op de plekken waar afgesneden kan worden en de baaninzet en startposities uitzetten. Toen alle spullen weer in de auto (telsysteem, geluid, auto’s en alles). Pas om een uur of 1 lagen we te slapen in de camper op het terrein. En ja hoor, 5 uur weer wakker worden en niet meer kunnen slapen. 6.30 er maar uit gegaan en toen zijn we vast alles klaar gaan zetten.
7.45 kwamen de eerste rijders binnen druppelen en tegen 9.00 was iedereen ingeschreven en konden we de rijdersbriefing doen. Even nieuw voor mij, ik sta niet graag achter een microfoon voor zoveel mensen maar toch mijn best gedaan om alles goed mogelijk uit te leggen met name ook richting de starters. En toen de wedstrijdleiding doen, kwali’s geen probleem…daar kan je weinig aan fout doen. Voor de finale kwam Paco mij gelukkig even helpen (Paco bedankt!) want ik zat te rommelen. 1/4 finales gingen goed, 1/2 finales….shit de tijd stond op 15 minuten en dat moest 20 minuten zijn. Dave gaf wat advies en zei gewoon doorrijden en volgende 1/2 finale ook 15 minuten, dat leek mij ook wel zo eerlijk. Met name voor Bjorn bleek dit naderhand super balen te zijn want doordat hij een probleem had met zijn auto en 5 minuten minder tijd kwam hij niet in de finale (sorry Bjorn!).
En toen moest de students finale starten, maar dat ging even mis. Handmatig moest ik alle heats starten en stoppen en dat kostte wel even tijd, terwijl de students al bijna 5 minuten op de baan aan het warm rijden waren. Toen miste ik ook nog iemand met een vlag, maar he…microfoon in de hand, vlag in de andere en gewoon starten die hap. Dat ging gelukkig goed
In de masters finale moest ik zelf ook rijden dus Mike (die al de hele dag mijn backup was bij de wedstrijdleiding) had de eer om de masters finale van “Olaf Mol” commentaar te voorzien. Het werd een spannende finale waar de 2 rode duivels, Jasper (uiteindelijk met een ronde voorsprong) en Kurt het voor elkaar kregen om de hete adem van Jan en Marnix achter zich te houden. Jan en Marnix hadden samen overigens ook een flink gevecht en na een half uur rijden zat er maar 4 seconden tussen hun beiden. Daarachter was het close tussen Wesley, Sonny Rocket, Mario en Eric waarbij Wesley uiteindelijk een ronde wist te pakken op de rest, Ronny en Mario met 3 seconden verschil gevolgd door Eric op 26 seconden. Voor Henk zijn eerste masters finale en netjes uitgereden, ze worden steeds sneller de Buitendijkjes . Paco had duidelijk wat problemen anders had hij ongetwijfeld voorin mee kunnen doen om de prijzen.
Nou pfff, wat een verhaal beetje te lang misschien
Even een woord van dank aan:
– Alle hulp van RCCZ rijders
– Mijn vrouw,schoonzus en kinderen voor de catering
– Alle rijders voor hun gezellige aanwezigheid
– Piet voor het mooie weer.
– Gemeente Zoetermeer voor de perfecte locatie
– Meubelfabriek Zaal voor de schansen
– Van der Velde ’t Veentje verhuizing voor de rijdersstelling
– Dunea voor de aggregaten
– MBC Friesland voor het telsysteem
– Tony voor de baan en het geluid
– Mike voor de backup bij de wedstrijdleiding
En iedereen die ik nog vergeten ben!